Toon Hermans 1947 (Foto Jacob Merkelbach)
Antoine Gerard Theodore (Toon) Hermans (Sittard, 17 december 1916 – Nieuwegein, 22 april 2000) was een Nederlands cabaretier, zanger, kunstschilder en dichter. Hij wordt als een van de "Grote Drie van het Nederlandse cabaret" van na de Tweede Wereldoorlog beschouwd, samen met Wim Sonneveld en Wim Kan.
Zo werd hij in zijn streek (rondom Sittard in Nederlands Limburg) groot in carnavalskringen. Ook begon zijn bekendheid aan het begin van de jaren veertig langzaam te groeien buiten Limburg, mede dankzij de radio. In 1942 verhuisde Hermans naar Amsterdam. Er ontstond een zoektocht naar nieuw talent doordat joodse artiesten niet meer mochten optreden.
Hermans profiteerde daarvan. Via Alex Wunnink vond hij werk bij het cabaret van Carl Tobi dat veel optrad in het Leidseplein Theater. Om te mogen optreden sloot Hermans zich aan bij de Kultuurkamer. Later in de oorlog sloot hij zich aan bij het Mikkenie-revue.
In de eerste jaren na de oorlog trad Hermans vaak op met de groep Theater Plezier die onder leiding van Floris Meslier stond. Hij werd langzaam een bekende Nederlander. Ook toen schreef hij nog verschillende liedjes in zijn moedertaal, het Sittards. Vanaf 1955 begon hij alleen op te treden. Zijn carrière kwam in een stroomversnelling toen zijn zogeheten onemanshows werden uitgezonden door het nieuwe medium televisie. Samen met Wim Kan en Wim Sonneveld werd hij omschreven als de grote drie. In 1959 ondernam hij een mislukte overstap naar het witte doek, met de film Moutarde van Sonaansee. Hierna keerde Hermans terug naar het theater, waar hij grote successen vierde.
Toon Hermans - De jeep van Jansen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten